Skolioza pleców, chociaż stanowi poważny problem związany z nieprawidłową postawą, nie jest jedyną nieprawidłowością. U niektórych dziewcząt i chłopców w okresie przed i w trakcie dojrzewania obserwuje się tzw. chorobę Scheuermanna – schorzenie, które wymaga rehabilitacji. Choroba Scheuermanna – objawy Wynik badania: Nierówność płytek pokrywających trzony L2 i L3-pojedyncze guzki Schmorla-co odpowiada chorobie Scheuermanna. Kręgozmyk na poziomie L5 ok.13mm z przerwaniem ciągłości łuku oraz ze zwężeniem krążka międzykręgowego na tym poziomie. Niewielkie obniżenie wysokości krążka m-kręgowego na poziomie L4-L5. Ból bardzo często towarzyszy Pacjentom, którzy trafiają do naszych gabinetów. Jest to jeden z pierwszych problemów, które Pacjent zgłasza fizjoterapeucie podczas wywiadu – wspomina Paweł Czarnocki. Silny, uciążliwy ból często towarzyszy stanom przeciążeniowym, rwie kulszowej, nerwobólom czy też bólom pleców. Zakrzepica po covidzie – objawy. Jednostronny ból nogi (okolic łydki lub uda); asymetryczny obrzęk w wyżej wspomnianych obszarach, zwłaszcza po długim siedzeniu lub leżeniu. Jeśli odczuwasz takie objawy i przechodziłeś niedawno COVID, zgłoś się do szpitala. Możliwe, że Twój stan wymaga pilnej interwencji. . Choroba Scheuermanna, zwana potocznie młodzieńczą kifozą piersiową, to schorzenie z grupy jałowych martwic kości rozwijające się zazwyczaj w piersiowym odcinku kręgosłupa, rzadziej w piersiowo-lędźwiowym i lędźwiowym, prowadząca do deformacji i zaburzeń funkcjonalnych kręgosłupa. Choroba ScheuermannaSchorzenie Scheuermanna: przyczynyChoroba Scheuermanna: objawyChoroba Scheuermanna: leczenie Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Zespół Scheuermanna ma charakter postępujący, często na początku rozwija się bezobjawowo i zazwyczaj stanowi przyczynę hiperkifozy u nastolatków. Choroba Scheuermanna u dorosłych jest diagnozowana sporadycznie. Wczesna rehabilitacja ruchowa i postępowanie zachowawcze spowalniają progres martwiczy tkanki kostnej, wspierają jej regenerację oraz utrzymują sprawność motoryczną kręgosłupa. Choroba Scheuermanna, zwana też kifozą młodzieńczą, to schorzenie z grupy jałowych martwic kości, w którego przebiegu dochodzi do zaburzeń wzrostu trzonów kręgów, postępującego ich sklinowacenia, wyraźnego zwężenia krążków międzykręgowych i wreszcie deformacji danego odcinka kręgosłupa. Schorzenie Scheuermanna prowadzi do powolnego pogłębiania się kifotycznego wygięcia kręgosłupa, zazwyczaj piersiowego, rzadziej piersiowo-lędźwiowego i lędźwiowego, w wyniku martwicy tkanki kostnej kręgów oraz struktury krążków międzykręgowych na drodze niedostatecznego ukrwienia tych okolic. Charakterystyczną zmianą anatomiczną choroby Scheuermanna są guzki Schmorla, czyli uwypuklenia krążka międzykręgowego do wnętrza kręgów (tzw. przepuklina śródkostna). Guzki Schmorla po przebytej chorobie Scheuermanna mogą świadczyć o przebytej w młodości chorobie Scheuermanna w łagodnej formie, nieznacznie wpływającej na stan kośćca kręgosłupa, uciążliwe objawy i ograniczenie komfortu codziennego funkcjonowania pacjenta. Zmiany degeneracyjne tego typu mogą jednak pozostawić po sobie nieznaczne dolegliwości bólowe kręgosłupa i zazwyczaj nie wpływają na zakres ruchomości stawów międzykręgowych. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Estabiom Baby, Suplement diety, krople, 5 ml 28,39 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z SOS PMS, 30 saszetek 139,00 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Schorzenie Scheuermanna: przyczyny Choroba kręgosłupa zwykle rozwija się w okresie pokwitania i obciąża młodzież w wieku 12–17 lat. Chociaż etiologia schorzenia nie jest jednoznaczna, szacuje się, że na jej powstanie, oprócz jałowej martwicy kości kręgów, wpływ mają również czynniki genetyczne, zaburzenia hormonalne, awitaminoza witaminy A, mikrourazy i związane z tym upośledzenie mikrokrążenia w obrębie tkanki kostnej kręgów, nierównomierne obciążenia kręgosłupa wpływające na uwypuklenie krążków międzykręgowych w kierunku tkanki gąbczastej trzonów, co wywołuje przebudowę struktury kręgu i deformację kręgosłupa. Podobny mechanizm może wywoływać stan zapalny kręgosłupa i przebyte urazy w wieku młodzieńczym. Ostra faza schorzenia trwa blisko trzy lata, po tym czasie utrwalają się zmiany. Choroba Scheuermanna u dorosłych jest następstwem nieleczonej dolegliwości z młodości. Choroba Scheuermanna: objawy Zespół Scheuermanna w początkowej fazie rozwija się bezobjawowo. Pierwsze objawy choroby pojawiają się dopiero przy postępującej zgarbionej sylwetce, czyli pogłębieniu kifozy piersiowej z wysunięciem barków do przodu, bądź przy spłaszczeniu lordozy lędźwiowej i kształtujących się plecach płaskich (w przypadku choroby Scheuermanna obciążającej kręgosłup lędźwiowy). W związku z deformacją sylwetki pleców i ubytkiem tkanki kostnej kręgosłupa schorzenie obciąża dodatkowo pacjenta poprzez ograniczenie ruchomości tułowia i sprawności kręgosłupa; ból, sztywność grzbietu i uczucie zmęczenia nasilające się po wysiłku i długotrwałej pozycji siedzącej lub leżącej; osłabienie i rozciągnięcie mięśni grzbietu; niefizjologiczne krzywizny kręgosłupa; guzki Schmorla; kręgozmyki, skolioza i inne towarzyszące zaburzenia konstrukcji kręgosłupa Zobacz także Choroba Scheuermanna: leczenie W zależności od stopnia zaawansowania choroby Scheuermanna schorzenie leczy się zachowawczo lub operacyjnie. Z uwagi na powszechność objawów choroby, takich jak ból pleców czy zgarbiona sylwetka będąca symptomem wielu schorzeń, rozpoznanie i wczesna rehabilitacja choroby Scheuermanna stanowi wyzwanie. Fizjoterapia zachowawcza polega głównie na odciążeniu kręgosłupa poprzez unikanie przeciążeń fizycznych oraz długotrwałego leżenia czy stania. Następnie przeprowadza się ćwiczenia choroby Scheuermanna pod postacią gimnastyki korekcyjnej ukierunkowanej na wzmocnienie grzbietu, rozciąganie klatki piersiowej, poprawę mechaniki oddechu i układu krążenia. Poleca się też wyprostne wyciągi i gorsety ortopedyczne w chorobie Scheuermanna. Rehabilitacja choroby Scheuermanna najbardziej efektywna jest u dzieci, których proces kostnienia kręgosłupa nie został jeszcze zakończony. Leczenie choroby Scheuermanna u dorosłych skupia się na zabiegach przeciwbólowych i ćwiczeniach wzmacniających gorset mięśniowy grzbietu. Operacja choroby Scheuermanna zalecana jest w przypadku pojawienia się objawów neurologicznych i słabej efektywności leczenia zachowawczego, której celem jest wydłużenie przedniej kolumny kręgosłupa i skróceniem tylnej oraz stabilizacja międzytrzonowa. Najnowsze w naszym serwisie Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Agata Oleszkiewicz Jako czynny fizjoterapeuta mam już wieloletnie doświadczenie w pracy z dziećmi, dorosłymi i osobami starszymi. Obecnie jestem specjalistą ds rehabilitacji i oligofrenopedagogiem w branży terapii zajęciowej. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Oceń wpis Ilość głosów: 8, średnia: 4,50Co to jest choroba Scheuermanna i jakie są jej objawy? Czy choroba Scheuermanna jest groźna? Choroba Scheuermanna a ciąża i siłowniaLoading...BIBLIOGRAFIA:1. Kliegman, R., Stanton, B., Schor, N., Behrman, R., & Nelson, W. (2020). Nelson textbook of pediatrics. Amsterdam: Elsevier. ISBN: 9780323529501, Rozdział 699 2. Palazzo, C., Sailhan, F., & Revel, M. (2014). Scheuermanns disease: An update. Joint Bone Spine, 81(3), 209–214. doi: 3. Bezalel, T., Carmeli, E., Been, E., & Kalichman, L. (2014). Scheuermanns disease: Current diagnosis and treatment approach. Journal of Back and Musculoskeletal Rehabilitation, 27(4), 383–390. doi: 4. Winn, H. R. (2017). Youmans and Winn neurological surgery. Philadelphia, PA: Elsevier. ISBN 9780323287821, rozdział 237 5. Dhemecourt, P. A., & Hresko, M. T. (2012). Spinal Deformity in Young Athletes. Clinics in Sports Medicine, 31(3), 441–451. doi: Data aktualizacji: 27 grudnia 2021 Choroba Scheuermanna, czyli kifoza młodzieńcza, jest groźną chorobą powodującą nieodwracalne, patologiczne skrzywienie kręgosłupa. Jakie są przyczyny i objawy zespołu Scheuermanna, a także metody jego leczenia? Choroba Scheuermanna Choroba Scheuermanna, zwana też często kifozą młodzieńczą (łac.: Kyphosis dorsalis iuvenilis) jest dolegliwością zaliczaną do grupy jałowych martwic kości, występującą głównie w okresie młodzieńczym i powodującą daleko idące skutki w perspektywie całego dalszego życia. Istotą choroby Scheuermanna jest martwica trzonów kręgów i krążków międzykręgowych, powodująca wpuklenie krążków do trzonów oraz wytworzenie specyficznych wypustek, nazwanych guzkami Schmorla. Efektem tego jest zesztywnienie kręgosłupa i powstanie jego nieprawidłowych krzywizn, w tym przede wszystkim pogłębienie fizjologicznej kifozy piersiowej (naturalnego wygięcia do tyłu) do patologicznej postaci, zwanej hiperkifozą, Powoduje to nadmierne wygięcie pleców w łuk przypominający dorodny, idealnie zaokrąglony garb. Choroba Scheuermanna może się też ulokować na odcinku lędźwiowym kręgosłupa, ale jest to przypadek rzadziej spotykany w praktyce klinicznej. Szacuje się, że schorzenie dotyka nawet do 8 procent populacji, a najbardziej podatne na jego wystąpienie są osoby w przedziale 13-15 lat, będące w fazie gwałtownego wzrostu fizycznego. Objawy choroby Scheuermanna Typowe objawy choroby Scheuermanna to: nieprawidłowa postawa ciała z wyraźnie zaznaczoną pogłębioną kifozą piersiową (wygięcie pleców w łuk, pochylenie głowy, opuszczenie i wypchnięcie barków do przodu, rozchylaniełopatek) oraz lordozą lędźwiową (uwypuklenie, wypchnięcie brzucha do przodu), ból lub uczucie fizycznego znużenia w rejonie wystąpienia zmian martwiczych. Dolegliwości te nasilają się podczas długotrwałego stania oraz pochylania się, wystąpienie pogłębionej, patologicznej lordozy szyjnej, stanowiącej w tym przypadku mechanizm kompensacyjny, wystąpienie niewielkiej skoliozy strukturalnej, przykurcz zginaczy stawowych kolan. Jeśli natomiast chodzi oobjawy neurologiczne choroby Scheuermanna, wbrew potocznym opiniom, nie stwierdza się ich szczególnie często w praktyce klinicznej. Skąd się bierze kifoza młodzieńcza? Kifoza młodzieńcza jest schorzeniem o niewyjaśnionej dotąd w sposób niepodważalny etiologii i patogenezie. Podejrzewa się, że choroba ma charakter genetyczny, zakładając dziedziczenie autosomalne dominujące. Jeśli chodzi o sam patomechanizm, wszystko wskazuje na to kluczowe znaczenie ma czynnik martwiczy. Holger Scheuermann, a więc duński chirurg badający to schorzenie, od którego nazwiska zaczerpnęło ono swoją nazwę, uważał że zmiany zapoczątkowuje martwica przednich części trzonów kręgów, czego efektem ma być ich klinowate zniekształcenie. Lekarz ten w późniejszych latach sam próbował modyfikować swój pogląd, poszukując innych determinant i zwracając swoją uwagę ku bodźcom zapalnym i infekcyjnym – ten tok myślenia okazał się jednak ślepym zaułkiem. Dziś wiemy, że choroba Scheuermanna nie ma związku z zakażeniem drobnoustrojami. Naukowcy uważają natomiast, że do zmian martwiczych może dochodzić wskutek takich czynników, jak: Urazy i przeciążenia, na które w sposób szczególny narażony jest organizm nastoletniego pacjenta. Szczególną rolę przypisuje się przeciążeniom w trakcie takich czynności, jak skłon do przodu oraz siad bez podparcia. Zaburzenia hormonalne, również typowe dla wieku dojrzewania. Pierwotne schorzenia mięśni Niedobór witaminy A Młodzieńcza idiopatyczna osteoporoza Powyższe teorie są rozpowszechnione i mają licznych zwolenników (zwłaszcza teoria urazowa). Znaczące jednak jest także grono przeciwników każdej z nich, co sprawia, że przyczyny młodzieńczej kifozy pozostają nieustalone. Choroba Scheuermanna u dorosłych Choroba Scheuermanna u dorosłych praktycznie nie występuje. W populacji powyżej 18-go roku życia diagnozowana jest sporadycznie. Pojęcie to jednak pojawia się w kartach medycznych milionów pacjentów, cierpiących w wieku dojrzałym na różnego typu dolegliwości kręgosłupa. Tzw. guzki Schmorla i inne deformacje stanowią bowiem trwałą pamiątkę po przebytej w dzieciństwie chorobie, i jako takie ujawniane są nawet po kilkudziesięciu latach w czasie badania rezonansem magnetycznym czy tomografem komputerowym. Co więcej, właśnie wtedy większość pacjentów po raz pierwszy w życiu dowiaduje się o przebytej przed laty, nigdy nie zdiagnozowanej chorobie. Choroba Scheuermanna – ćwiczenia na kręgosłup Leczenie jałowej martwicy kręgosłupa zakłada kilka różnego typu ścieżek terapeutycznych, przy czym, podobnie jak w kwestii ustalenia etiologii i patogenezy schorzenia, tak i w tym przypadku nie ma zgody, co ich skuteczności. Najczęściej zalecanymi metodami leczenia choroby Scheuermanna są ćwiczenia na kręgosłup w tym: ćwiczenia wzmacniające tak zwany „gorset mięśniowy”, odciążający kręgosłup i stabilizujący sylwetkę ćwiczenia mięśni posturalnych, a więc wszystkich tych, które zapewniają pionową postawę ćwiczenia elongacyjne, czyli rozciągające, mające na celu zwiększenie zakresu ruchomości Wszystkie one powinny być wykonywane w gabinecie fizjoterapeutycznym, pod ścisłym nadzorem rehabilitanta. Samodzielne ordynowanie sobie tego rodzaju treningu może przysporzyć więcej problemów, niż pożytku. Należy też pamiętać, że ćwiczenia na kręgosłup w chorobie Scheuermanna stosowane są powszechnie, ale nie są powszechnie uznawane za remedium idealne. Większość specjalistów zauważa, że powstrzymują one postępy choroby, ale nie prowadzą do całkowitego jej wyhamowania. Dlatego zaleca się łączenie tego typu metod treningowych ze stosowaniem specjalnych gorsetów o działaniu elongacyjno-ekstenzyjnym. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Występująca średnio u około od 0,4 do 8% populacji dzieci choroba Scheuermanna dotyka zarówno chłopców i dziewczynki. Ciężka do wykrycia we wczesnym stadium, nieleczona może prowadzić do trwałych zmian w obrębie kręgosłupa. Choroba Scheuermanna, zwana również popularnie młodzieńczą kifozą (z łac. kyphosis dorsalis iuvenilis), to jałowa martwica kręgosłupa polegająca na stopniowym obumieraniu zarówno tkanek kostnych, jak i chrzęstnych w obrębie kręgosłupa. Proces ten zachodzi na skutek przerwania naczyń krwionośnych zaopatrujących kości w krew, w skutek czego dochodzi do niedostatecznego ukrwienia tkanki kostnej. Postępująca choroba prowadzi do stopniowej deforacji kręgosłupa, polegającej na jego wygięciu ku tyłowi w odcinku piersiowym, lędźwiowym, bądź też w odcinku piersiowo-lędźwiowym. Warto przy tym zauważyć, że postępująca martwica kręgosłupa nie ma związku z obecnością bakterii, wirusów, czy też grzybów. Zdaniem naukowców, martwica kręgosłupa ma raczej podłoże genetyczne. Choroba Scheuermanna – występowanie i przyczyny Występująca zwyczajowo u młodzieży w wieku od 12 do 17 lat (choć zdarzają się przypadki zachorowań już u 9-letnich dzieci) choroba Scheuermanna spowodowana jest: zaburzeniami wzrostu trzonów kręgów, jak i ich klinowaceniem, występującymi zatorami i zakrzepami, zaburzoną odpornością, zaburzeniami hormonalnymi, licznymi przeciążeniami kręgosłupa, mikrourazami trzonów kręgów spowodowanymi między innymi upadkami dziecka, czy skokami, występującymi zaburzeniami endokrynologicznymi. Jako czynnik zwiększający występowanie choroby, wskazywany jest również niedobór witaminy A, a także występowanie bocznego skrzywienia kręgosłupa. Choroba Scheuermanna – objawy W zależności od miejsca, w którym rozwija się choroba, spotkać możemy zróżnicowane objawy. I tak w przypadku, kiedy zmiany martwicze pojawiają się w obrębie odcinka piersiowo-lędźwiowego lub odcinka lędźwiowego, objawem wskazującym na obecność choroby będą płaskie plecy. W przypadku zaś martwicy kręgosłupa w odcinku piersiowym objawami niepokojącymi są: pochylone do przodu barki , okrągłe plecy, które w późnym stadium przyjmują postać garba, uwypuklenie brzucha połączone z wygięciem dolnej części kręgosłupa do przodu. Niezależnie od umiejscowienia się choroby, chorzy zgłaszają również takie objawy, jak: tępy, rozlany ból zlokalizowany w piersiowym odcinku kręgosłupa, nasilający się zwłaszacza podczas siedzenia, stania, jak również po wysiłku fizycznym (bardzo często zdarza się, że po raz pierwszy ból związany z martwicą kręgosłupa pojawia się dopiero po 30 roku życia nasilając się u kobiet, zwłaszcza w okresie miesiączki). Bolesnym może być również pochylanie się do przodu, czy prostowanie. Dzieci cierpiące na młodzieńczą kifozę skarżą się również na narastające zmęczenie. Dzieje się tak za sprawą postępującej krzywizny kręgosłupa, jak również występujących coraz częściej przykurczów zgięciowych zlokalizowanych w stawach biodrowych. Opis diagnostyki Co prawda w początkowej fazie choroba Scheuermanna jest trudną do zdiagnozowania, jednak pomocnymi mogą być w tym przypadku badanie RTG kręgosłupa, jak również wywiad z pacjentem. Jedynie 1% pacjentów borykających się z dolegliwością, poza widocznymi zmianami w obrębie kręgosłupa, cierpi również na dolegliwości neurologiczne. W przypadku obrazu RTG na obecność jałowej martwicy kręgosłupa wskazywać mogą takie zniekształcenia, jak: zwężone tarcze znajdujące się między kręgami, nieregularne końce górnej i dolnej płytki trzonu, uwidocznione w RTG bocznym niefizjologiczne krzywizny kręgosłupa. W przypadku wywiadu i badania chorego na uwagę zasługują: ograniczone ruchy w obrębie kręgosłupa i ból grzbietu, poziome ustawinie kosci krzyżowej z wspólwystępującą tzw. miednicą przeciążeniową, deformacja kifotyczna. Zanim jednak lekarz podejmie ostateczną klasyfikację choroby, należy uprzednio wykluczyć choroby o podobnym obrazie klinicznym, czyli choroby infekcyjne kręgosłupa, okrągłe plecy, wrodzoną kifozę, czy kifozę towarzyszącą dziecięcej idiopatycznej osteoporozie. Choroba Scheuermanna i sposoby jej leczenia W zależności od stopnia zaawansowania choroby, stosowane są różne sposoby jej leczenia. Wczesne stadium. W przypadku szybkiej interwencji i diagnozy, leczenie dziecka oparte jest na gimanstyce mającej na celu wzmocnienie gorsetu mięśniowego kręgosłupa. Przez jakiś czas dziecko porusza się w gorsecie ortopedycznym. W przypadku rehabilitacji stosowane są zabiegi w postaci: zabiegów cieplnych, masażu, pola elektromagnetycznego, jak również kinesiotapingu. Pomocnym może okazać się również pływanie (zalecanym jest pływanie na plecach, unikać należy pływania tzw. Żabką) lub wspinaczka skalna. Ważnym jest również odpowiednie poinstruowanie rodziców na temat odpowiedniego trybu życia dziecka, a także jego odżywiania. A zatem dziecko powinno unikać długich spacerów, długiego siedzenia w jednej pozycji, czy też siedzenia przy biurku. Ważnym jest stałe naprowadzanie dziecka na utrzymanie prawidłowej pozycji ciała. W przypadku diety, warto wzbogacić ją o produkty bogate w nabiał, owoce i warzywa. Zaawansowane stadium. W przypadku, kiedy na skutek późnej diagnozy choroba zdążyła znacznie się rozwinąć, koniecznym będzie zastosowanie tzw. łóżeczka gipsowego, czyli inaczej mówiąc, specjalnego aparatu ortopedycznego, służącego do długotrwałego unieruchomienia kręgosłupa, a co za tym idzie, do jego odciążenia w pozycji leżącej. Po upływie od dwóch do trzech miesięcy (tyle wynosi średni okres unieruchomienia dziecka), mały pacjent zobligowany jest przez kolejnych kilka miesięcy do noszenia specjalnego gorsetu ortopedycznego. Przydatnymi mogą okazać się również niesteroidowe leki przeciwzapalne, a także leki przeciwbólowe. Stan deformacji kręgosłupa. W przypadku późnej diagnozy, kiedy kości, jak i kręgi są już silnie zdeformowane, a ból znacznie nasilony, jedynym wyjściem jest leczenie operacyjne. Polega ono na tzw. uwolnieniu przednim mającym na celu poprawienie ruchomości kifozy. Czynności operacyjne połączone są również ze spondylodezą tylną (czyli stabilizacją kręgosłupa przy użyciu śrub, prętów, bądź płytek) i jego korekcją za pomocą instrumentarium kompresyjnego. Post Views: 6 947

choroba scheuermanna czego nie wolno